Kamp 2022 - Op Safari!

Ein-de-lijk! Weer een zwemkamp zonder coronaregels. Wat fijn!
Met een gemiddelde leeftijd van 14 jaar, het misschien wel jongste kamp ooit, reisden 38 deelnemers af naar de Goudsberg in Lunteren. Daar mochten zij twee dagen en nachten plezier maken, spelletjes spelen en strijden om de wisselbeker. En hoe? Op Safari!

Het kamp begon aansluitend na de Clubkampioenschappen. Na de prijsuitreiking werden de teams ingedeeld en kregen ze de teamkleding aangereikt bestaande uit een staart en oren van de desbetreffende dieren. Deze teamkleding werd geacht om gedurende het hele kamp te dragen.

In de bus werden krentenbollen en pakjes drinken uitgedeeld om de fysieke klap van 3 of 4 keer starten op te vangen. Kampregels werden verteld en de teams kregen gelijk een informatiebrief mee over allerlei dieren. Op het kamp aangekomen, was het de taak om de tassen op de juiste kamers te zetten. Vervolgens werden de teams buiten verwacht om te beginnen aan spel 1: Doeken Schilderen. Het doel was om zo goed mogelijk uit te beelden wat voor team je bent. Dit is meteen een mooi moment om de teams voor te stellen met het mooie kunstwerk:

Team 1: De Olijke Olifanten

V.l.n.r. Michelle, Falco, Senya, Roos, Marieke, Levi

Team 2: De Guitige Gnoes

V.l.n.r. Teeuwes, Jikke, Femke, Manon, Carlijn B. Thijmen

Deze teams gingen de strijd aan voor de winst. Na het maken van de doeken, werd gelijk het tweede spel gespeeld: Oren op, oren af. Een quiz over dieren waarbij je ervoor moet zorgen dat je het langst mag meedoen, oftewel, je moet alle vragen goed hebben om te blijven staan. Thijmen nam fier de winst in handen voor de Guitige Gnoes. Het doek hadden zij volgens de jury ook het beste gemaakt dus zij gingen vanaf dag 1 flink aan de leiding!

Na een onrustige nacht met hoogstens 5 uur slaap (en niet alleen voor de ouderen van DBS), begonnen we met ochtendgymnastiek van de teamleider van de Olijke Olifanten: Michelle. Vervolgens mochten we aanschuiven voor het ontbijt, verzorgd door Jantine en Debby, de inmiddels (bijna) kamp-moeders van de Blauwe Schuur.

Team 3: De Zwoele Zebra’s

V.l.n.r. Jeroen, Juun, Rosanne, Feline, Alano

Team 4: De Asociale Apen

V.l.n.r. Thijs, Xander, Lieke M., Madelief, Dirk, Berit

Team 5: De Pittige Panters

V.l.n.r. Thijs, Xander, Lieke M., Madelief, Dirk, Berit

Team 6: De Gierende Giraffen

In piramidevorm van boven naar beneden, van links naar rechts: Esther, Carlijn H., Jesse, Kevin, Serva, Lieke I.

De zaterdagochtend begon met Spel 3: Het stations spel. Hierin werden alle kampleden klaargestoomd, zowel fysiek als mentaal, om een echte safari aan te kunnen. Allereerst moesten de teams 7x 5 minuten lang opdrachten uitvoeren: De Burpee-estafette, Tijgeren, een Oogtest, (zware) spullen vervoeren, estafette-rennen, fluisteren en gooien zijn namelijk allemaal competenties die een ranger moet bezitten.

Na de fysieke uitputting, werden de teams onderworpen aan een mentale proef. Zij moesten namelijk een toets maken. De toets bestond uit vragen waarvan het antwoord te vinden was op het informatieblaadje wat was uitgedeeld in de bus. Hierin blonken de Guitige Gnoes alweer in uit en zo vergrootten zij hun voorsprong in het klassement.

Na de lunch was het tijd voor spel 4: De safaritocht. Er werd een presentatie gehouden over de nog onbekende diersoorten die te vinden zijn op de safaritocht. De presentatie werd gegeven door Safari trainer Mies en Dirk Vink. De dieren die werden uitgelicht en aan de hand van onderzoek en statistiek werden adviezen gegeven over hoe de dieren te benaderen zijn

De Roze Marken stond verstopt in een hoekje van het terrein. Dit dier moest je beslist van voren benaderen van het dier had ogen aan de zijkant. Ook was bekend dat het beest roze van kleur was en een soort hoefachtige pootafdruk achterliet.

Na de fysieke uitputting, werden de teams onderworpen aan een mentale proef. Zij moesten namelijk een toets maken. De toets bestond uit vragen waarvan het antwoord te vinden was op het informatieblaadje wat was uitgedeeld in de bus. Hierin blonken de Guitige Gnoes alweer in uit en zo vergrootten zij hun voorsprong in het klassement.

De Blauwmouw is nog nooit op foto vastgelegd, dit komt omdat hij is ontsnapt terwijl hij werd getransporteerd naar Lunteren. De tips van Safaritrainers Mies en Dirk Vink was dan ook om het dier laag te benaderen met het hoofd naar beneden. Het dier mag je absoluut niet aankijken! Gelukkig is het dier door verschillende teams toch gespot en vastgelegd op camera!

De Nassau is de koning van het Lunterse bos. Het dier schijnt zelf blauw bloed te hebben. Hier dier wordt dan ook rustig van één speciaal lied. Dit lied wordt op de 117e dag van het jaar (118de dag in een schrikkeljaar) gezongen. Het dier wilt graag goed op de foto staan. Zodra de foto te stiekem wordt gemaakt wordt hij boos. Iedereen moet kunnen zien dat hij de koning van de Savanne is.

De oude Guinpin was moeilijk te vinden voor sommige teams. De Guinpin moet worden benaderd op een rustige manier en niet te hard pratend,, dat kunnen zijn oude oortjes niet meer aan en kan hij agressief worden.

Dan hebben we nog de Phantera. Dit dier is razendsnel. Zo snel, dat het nog niet is gelukt om hem met een gewone camera op de foto te krijgen. Het is bekend dat het dier bang is voor grote gedaantes. Dirk Vink en Mies hebben wel eens een Phantera een kwartier lang verstijfd naar een grote boom zien staren omdat hij dacht dat dit een levend wezen was.

Het dier is een kruising tussen een puma en een jaguar. Dit dier is alleen maar in een gevlekte vorm gespot. Het dier is snel, dus als je hem kwijt bent is het lastig om hem terug te vinden. De kans is klein dat hij stopt met rennen als de Phantera al een keer weggerend is.

De Floekkoe herkauwt zijn voedsel graag 30 keer. Dit dier kauwt dus de hele dag door. Een delicatesse zorgt ervoor dat het dier benaderbaar wordt. Welke delicatesse is niet compleet bekend maar op de plekken waar de Flokkoe is gespot, is altijd veel suiker gevonden. Het dier is te herkennen aan zijn opmerkelijke geluid waar menig kind soms nog best bang van kan worden.

En dan hebben we nog de Insmeerbeer. Sommige oud-kampleden beweren dit dier wel eens op zwemkamp gezien te hebben! Dit dier voedt zich vooral op zonnebrand. Hij komt niet graag bij mensen in de buurt, behalve als ze iets mee hebben wat hij lekker vindt. Het gerucht gaat dat dit dier een geelachtige kleur heeft gekregen doordat hij zichzelf niet met zonnebrand heeft ingesmeerd, maar met zelfbruiner! Dit pakte alleen niet zo bruin uit… oepsie.

De mannelijke insmeerberen versieren de vrouwelijke insmeerberinnen door een insmeerdans te doen. Op safari is het natuurlijk niet gelijk duidelijk of het een insmeerbeer of een insmeerberin is. Als tijdens het benaderen, de insmeerdans wordt gedaan, is de mannelijke insmeerbeer niet bedreigd en is de insmeerberin gevleid. En zo benader je de insmeerbeer!

(
En dan eerst een daverend applaus voor deze vrijwilligers die zich hebben opgeofferd om met 30 graden in een kokende onesie anderhalf uur rond te lopen: Gonny als de Blauwmouw, Jelle als de Phanthera, Tom als de Floekkoe, Eric als de Roze Marken, Carèl als de Nassau, Lilian als de Guinpin en Josien als de Insmeerbeer! Respect voor jullie!)

Na spel 4 was er ruimte voor vrije tijd. Deze werd gebruikt om in het zwembad af te koelen en honger te kweken voor de BBQ. Na de BBQ en het toetje, was er een korte bonte avond en DBS-30 seconds. De jongste kinderen reisden af naar bed en voor de oudere leden was het tijd voor het nachtspel.

De teams gingen op pad in het bos om natuurbeschermers te vinden. Eenmaal een natuurbeschermer gevonden, was dat een stempel waard. Het team dat aan het einde van het spel de meeste stempels had, won het spel. Er waren echter ook bloeddorstige Upside-Downies in het bos aanwezig die niks liever doen dan opjagen. Als deze wezens de teams te pakken kregen, moest de stempelkaart worden ingeleverd. De pittige panters bewezen hun naam en wonnen dit spel met verve. Al rennend door het bos sleepten ze maar liefst 6 stempels in de wacht. Wat een conditie!

Na de tweede nacht werden de kampleden en organisatie verrast door fikse regenbuien. Met een goed ontbijt en frisse moed vertrokken de teams toch richting het bos voor het laatste spel van het weekend: Ontloop de Stroper. Tijdens het nachtspel was er namelijk iets heel ergs gebeurd. Er zijn dierenhandelaren actief geweest die alle diersoorten over de hele wereld hebben verspreid. Aan de teams was het de taak om de dieren weer netjes terug te brengen naar hun eigen woonplaats. MAAR, in het bos waren ook corrupte regeringen actief die hier een stokje voor willen steken! Tijdens het spel was het vooral een slagveld. De Zwoele Zebra’s gingen zelfs van 5 naar 3 deelnemers doordat Jeroen in een wespennest was gestapt en Rosanne’s zebrapoot werd verorberd door een leeuw waardoor zij slechts maar kon rennen op 3 poten. Zo zie je maar: De sterken overwinnen de zwakken. Wederom waren de pittige panters hier koning in en met een ontzettende inhaalslag op de Gnoes mochten zij de wisselbeker mee naar huis nemen!
Na een flink verdiende pannenkoeken-lunch werden de getrainde rangers allemaal opgehaald om hun welverdiende rust te pakken. Al met al was het weer een geslaagd kamp en heeft iedereen zijn portie spelletjes en plezier weer gehad.

Bedankt aan alle vrijwilligers: Tess, Eelke, Elisabeth, Andrea, Annet, Esmée, Klaas, Mathieu, Bas, Sven, Geurt, Thea, Eric, Josien, Gonny, Lilian, Carèl, Daphne, Mariel, Wouter, John, Frank en iedereen die we nog zijn vergeten. Zonder jullie, hebben we dit kamp niet kunnen organiseren!

Groetjes van de activiteitencommissie en tot volgend jaar!
Joep, Dirk, Manon, Esther, Michelle, Tom, Jelle en Rosanne.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x