Vrijdag
Op vrijdag 5 juli was het lange wachten dan eindelijk weer voorbij. Ouders konden hun kinderen al de hele week bijna niet meer hanteren van alle opwinding want het was weer zover hoor: DBS ging weer een weekendje weg! Voor alle mensen die nog niet helemaal bekend zijn met het concept even wat uitleg. Dit weekend is ooit ontstaan als een kampeerweekend (daadwerkelijk in
tentjes), in het zwembad in Leersum in de jaren ’90 van de vorige eeuw. Er werd toen ook echt gezwommen en er kwamen meerdere zwemclubs uit de regio samen. Dit gebeuren ging na enkele jaren over de kop en toen ontstond het weekend in zijn huidige vorm: Een weekend samen zijn met clubgenoten in alle leeftijden die maar mee willen, verbonden aan een thema. In de eerste jaren werd het kamp altijd gehouden op camping de Thijmse Berg in Rhenen met latere jaren nog een uitwijk naar andere locaties zoals De Blauwe Schuur of de bosrand in Amerongen, een accommodatie in Lunteren en vorig jaar bij de YMCA in Leusden. Dit jaar was de Bosrand weer aan de beurt. Eén van onze favoriete locaties voor ons zwemkamp. Zoals gebruikelijk was er weer een mooi thema aan het weekend gekoppeld. Een thema dat altijd zo lang mogelijk geheim gehouden moet worden voor de deelnemende kinderen. Dit keer was het thema: “Heel DBS bakt”. In de vroege vrijdagmiddag kwam de activiteitencommissie alweer bij elkaar om de lange voorbereidingen te gaan omzetten in uitvoering. Met een grote aanhanger vol spullen werd afgereisd naar De Bosrand in Amerongen en werd het decor
opgebouwd, het draaiboek nog eens doorgenomen, de boodschappen gebracht en alle puntje op de i gezet voor de komst van bijna 50 deelnemers. Klokslag 18:00 was het verzamelen bij zwembad ’t Gastland, werden de tassen op een aanhanger gegooid (en verkocht op Markplaats, oh nee, toch niet) en kwam de grote bekendmaking van het thema. De grote groep werd onderverdeeld in kleine groepjes die allemaal een (verschillende kleur) schort kregen wat tijdens de verschillende spellen gedragen moest worden tijdens dit
weekend. Na een zenuwachtige knuffel van mama of papa werden alle groepen geblinddoekt afgevoerd en op willekeurige plekken gedropt. De opdracht was: Ga zo snel mogelijk naar De Bosrand. Het team dat als eerste aankomt wint het spel. Fanatiek gingen alle groepen hiermee aan de slag en het ene na het andere team kwam hijgend en bezweet (en belachelijk snel) op de kamplocatie aan. Het Gave Gardes team van Dirk liet echter erg lang op zich wachten. Een trend die we dit weekend nog wel vaker terug zouden zien.
Nadat alle kinderen een plekje hadden gevonden op de slaapkamers werden de kampregels centraal uitgelegd en werd de puntentelling van het eerste spel gedaan op het schitterende decor. Niemand minder dan Robèrt van Beckhoven, André van Duin en Janny van der Heijden deden deze uitreiking. Een hele eer voor een klein clubje als DBS om zulk hoog bezoek te mogen ontvangen. Het
eerste spel werd gewonnen door de Denderende Deegrollers onder leiding van Rosanne, maar er was nog niets beslist! Een leuk extraatje voor de winnaars: ze mochten de verliezers trakteren op een bordje slagroom in het gezicht. Dat leverde natuurlijk hilarische taferelen op!

Na een klein stukje vrije tijd was het alweer tijd voor spel nummer 2: De quiz! De lange wandeling van de dropping had zijn tol wel een klein beetje geëist bij sommige kinderen want hier en daar kon een geeuwtje niet meer worden onderdrukt. Verzoeken (ook luidkeels in zangvorm) om misschien maar naar bed te gaan werden vrij snel in de wind geslagen want niemand wilde natuurlijk iets
missen. Uit de quiz bleek dat wij DBS’ers over heel veel dingen wat weten maar over zwemmen wel verreweg het minste. Het blijft bovenal natuurlijk een gezelligheidsvereniging waar toevallig twee keer per week gezwommen moet worden. Na de zeer gevarieerde quiz die voor jong en oud leuk was, kwamen alweer de Denderende Deegrollers als beste team uit de bus. Inmiddels was het
al behoorlijk laat geworden en werd de avond nog opgevuld met de gebruikelijke kampzaken: Spelletjes en biertjes bij de oudere leden en keten op de kamers tot je in slaap viel bij de jongere leden. Uiteindelijk heerste er diep in de nacht dan toch heel eventjes serene rust in de Bosrand.

Zaterdag
Maar als je voor je rust op kamp kwam werd je al vrij snel uit de droom geholpen. De leiding was alweer vroeg uit de veren om koffie te zetten, wat op te ruimen en samen met de ingevlogen Kampmoeders (Debby en Jantine) te zorgen voor een heerlijk ontbijt. Alle kinderen werden met toeters en pannen hun bed weer uit getrommeld. Klaar voor weer een nieuwe dag! Of helemaal nog niet
klaar, maar dan had je maar eerder moeten gaan slapen. Het kampdraaiboek kent geen genade! Voordat er ontbeten kond worden moest uiteraard wel even ochtendgymnastiek gedaan worden onder leiding van Michelle. De ochtend begon na het ontbijt voor onze bakkers weer met de puntentelling van de quiz. Robèrt lag nog lekker op bed dus Janny en André namen even waar. Janny werd op de platte kar voortbewogen en speldde de winnaars hun meesterbakkerspeldjes op. Na twee spellen waren de groene schorten van de
Denderende Deegrollers al wel op een hele grote voorsprong gekomen. Werd het nog wel spannend op deze manier? Nou dat werd het zeker… Het ochtendspel was een ruilspel. De groepen werden het dorp (Amerongen) in gestuurd met het ingrediënt wat ze hadden meegenomen van huis en de bedoeling was om door zoveel mogelijk te ruilen tot alle ingrediënten te komen waarmee ze hun Spektakelstuk konden gaan maken en uiteindelijk presenteren in de grande finale van het kamp op zondag. Er werd naar hartenlust aangebeld, geruild en onderhandeld. Waarbij sommige kinderen over een verlegenheid heen wisten te stappen door elkaar te helpen. De Gave Gardes van Dirk waren dit keer al vroeg terug en hun baksel was ook verreweg als eerste af. Alle groepen presenteerden uiteindelijk hun stuk al in de middag. De beste pitch werd gedaan door de Panische Pannen van teamleider Michelle. Hier was wel een glansrol weggelegd voor Els die een prachtig verhaal hield. De vraag is nu: Gaat er ook nog een andere sterveling met de overwinning strijken of maken de Diepeveentjes hier het hele kamp de dienst uit?.. 

Na de lunch en het verplichte corvee van één van de teams kon gestart worden met een nieuw spel. Dit betrof een circuit in het bos met allemaal kleine spelletjes die de groepen met elkaar moesten doen. Ballonnen hooghouden, kookwekkers zoeken, schoenen aan en uittrekestafette, creatief koekhappen enzovoort. De bedoeling was dat alle verschillende vaardigheden die in een team aanwezig waren een kans hadden om zich te laten zien. Met veel inzet en enthousiasme werden de spellen gedaan. Het leverde ook een mooi resultaat op want de Gave Gardes van Dirk hadden inmiddels als zo vaak slagroombordjes in hun gezicht gehad dat ze het wel een keer verdienden om aan de andere kant van de medaille te zitten. Dat ze de moed nog niet verloren waren bleek door hun grote inzet. En inzet werd beloond, ze pakten de overwinning en mochten de Panische Pannen bewerken met slagroom. Omdat zij de sanctie nog niet hadden uitgevoerd voor hun overwinning van deze ochtend werd het een dubbele smeeerboel waarbij over en weer slagroom werd gegooid. Mooi werk! Na deze activiteit was er even vrije tijd en deze werd natuurlijk benut voor een potje hogeschoolvoetbal. Met Julius en Tom als spelverdelers en en Elin als afmaker in de spits werd schitterend tikkie-taka voetbal gespeeld. Alleen door gedisciplineerd voetbal te spelen was pingelaar Miguel af te stoppen. Hier waren wel meerdere spelers voor nodig want deze man heeft erg veel energie. Erg mooi om te zien dat vele voetballers (m/v) gewoon hun schort aanhielden tijdens het voetballen. Dat is nog eens toewijding aan het thema! Voetbal maakt uiteraard hongerig dus het werd wel tijd om de barbecue te gaan aansteken. Vooraf hieraan was er nog wel sprake van enige consternatie want er was verzuimd om het weerbericht goed in de gaten te houden. Een zomerstorm raasde over het kampterrein en al gauw sneuvelde er hier een daar decorstukken. In allerijl werd de boel in veiligheid gebracht en werd er ondanks een stevig briesje gewoon gebarbecued. De vele vrijwilligers die ons dit zwemseizoen allemaal zo fantastisch hebben geholpen stroomden inmiddels ook het kampterrein op om lekker met ons mee te eten. Langs deze weg nogmaals een groot woord van dank voor alle officials, hulptrainers chauffeurs, koffieschenkers, kaartjeslopers, schoonmakers, spelleiders en wat we verder ook allemaal nog voor taken voor jullie verzinnen. We komen zelden mensen tekort en dat is een zeldzaamheid in het huidige verenigingsland. Chapeau! Na een heerlijke barbecue en her en der nog wat leuke bonte avond dansjes was het tijd voor het last minute ingelaste programma: Voetbal kijkûh! Nou dat was natuurlijk sfeer alom en prachtig want onze jongens gingen er na een spannende pot met de zege vandoor. Dat werd flink tüteren! Terug naar de orde van de dag want Marieke had nog een nachtspel voor ons in petto. Alle vrijwilligers doken traditiegetrouw met een lekker drankje en een gevaarlijke outfit het bos om de gespannen kinderen op te wachten en ze de schrik van hun leven te bezorgen. Het was inmiddels ook al zachtjes gaan regenen wat het horrorsfeertje nog een beetje extra ten goede kwam. Lang verhaal kort: Er werd flink wat gegild maar iedereen kwam weer helemaal heelhuids terug op het kamp om nog lang na te praten over alweer een geslaagd spel. Enige kanttekening: De denderende Deegrollers gingen er gewoon WEEER met de winst vandoor. Er werden nog wat spelletjes gedaan op de late avond, maar de koek was toch vrij snel op. Na een lange kampdag was het weer tijd om het stapelbedje op te zoeken en de oogjes heel even dicht te doen. 

Zondag
De zaterdagnacht is altijd een heel stuk rustiger dan de vrijdagnacht en het opstaan ook een heel stuk moeizamer. Desondanks was er natuurlijk weer vroeg koffie en konden we weer genieten van een lekker ontbijt. Dit keer geen ochtendgymnastiek maar een lekkere yogasessie om helemaal zen aan het ontbijt te zitten. Na het hap hap happerdehap tèrèrè kon er weer gegeten worden voor tien. Het laatste spel en de grande finale van dit kamp betrof het opvoeren van het spektakelstuk van dit kamp. Alles waar onze bakkers naar toe hadden kunnen werken gedurende dit kamp kwam samen in één grote meesterproef. De eerder al gebakken voorbereidingen werden nog voorzien van aankleding, finishing touch en details. Dat allemaal met bij elkaar geruilde spulletjes. Een prachtige prestatie van alle teams. Hierbij even een eervolle vermelding voor alle teams: De Brute Brownies van Marieke (met uiteraard een prachtige brownie), De Panische Pannen van Michelle (met een “Oh Janny” spektakelstuk), De Gave Gardes van Dirk (met een klein doch verfijnd taartje), De Denderende Deegrollers van Rosanne (Met Robèrt in zijn bed opgefluft met vele kleuren en ingrediënten), De Kekke Koekjes van Manon (met een prachtige cake voorzien van berencakes), De Spetterende Spatels van Simone/Jeroen (met een cake met vers maar illegaal fruit) en de Trage Taarten van Joyce (met een modderbad vol met varkens). Alle teams hadden er ontzettend veel werk van gemaakt. Nu was het aan Robèrt, André en Janny om te gaan beoordelen welk spektakelstuk de grote winnaar van dit kamp ging worden. Na een lange proefsessie en heel lang beraad kwamen de Trage Taarten als winnaar van dit grote spektakelstuk uit de bus. Restte er nog maar één belangrijk ding om te doen. De totaalwinnaars van dit kamp bekend maken. Na een heel kamp in de luwte van de Denderende Deegrollers trokken ze het in het slotstuk naar zich toe: De Kekke Koekjes wonnen het kamp met miniem verschil! Na één groot slagroomsmijtfestijn werden er nog kwakworstjes gegeten en was het helaas alweer tijd om moe maar voldaan op huis aan te gaan. Uiteraard eindigt dit verslag niet voordat we de kampcommissie met naam en toenaam bedankt hebben. Dus Rosanne, Michelle, Manon, Dirk, Marieke, Joyce en Simone: Bedankt voor weer een schitterend kampeerweekend! Op de aftiteling kunnen ook Eric (Als Robèrt van Beckhoven), Debby (als Janny van der Heijden en keukenprinses) en Tom (als André van Duin en algeheel logistiek ondersteunend) niet ontbreken. Dan zijn we er natuurlijk nog niet. Ook een dankwoord voor Jantine (keukenprinses), Sven Schmitz (hofleverancier, sponsor en barbecuer) en natuurlijk alle vrijwillige ouders die de spellen mede mogelijk hebben gemaakt! Het was weer genieten!!

Tot volgend seizoen, in een nieuw zwembad