Harry Zumbrink
Bijzonderheden
Lid sinds:
Meest opmerkelijke PR:
Beste slag
Meeste FINA punten:
Aantal wedstrijden:
x1981-1993
100 vrij – 0:59.90
Borstcrawl
—
108
Harry Zumbrinks debuut voor De Blauwe Schuur vond plaats ver voor DBSs nieuwe zwembestaan in 1988. Harry is een van de twee grootheden in de Hall of Fame, die zijn jeugdtrainingen in het Amerongse buitenbad genoot. De ontberingen in het vaak koude water was de basis voor een ijzeren discipline. Van begin af aan stak Harry met kop een schouders boven zijn leeftijdsgenoten uit. Bij wedstrijden was er zelden geen podiumplaats voor hem weggelegd. De trainers hadden grootse verwachtingen van hem, en zijn achterstand op die andere grootheid, de twee jaar oudere Hans Jonker, was beperkt. DBS rekende zich rijk met deze helden. Toch was de meeste hoop gevestigd op Harry, die behalve technisch begaafd, ook over de fysieke middelen beschikte om de absolute top te bereiken. Toen DBS in 1988 naar Rhenen verhuisde, ging hij mee, want als 16-jarige was de rek er nog lang niet uit. Hij groeide door en door, en bereikte het niveau van Hans, waardoor de twee kemphanen samen garantie waren voor tientallen eerste plaatsen en clubrecords. Waar Hans op de kortere afstanden beter uit de voeten kon, was Harry favoriet op de 100m-nummers. Zijn specialiteit lag toch vooral op de schoolslag en de vrij, met name op de laatste slag was hij onverslaanbaar. Ook bijzonder was zijn clubrecord wedstrijden, meer dan 100, wat een bijzonder hoog aantal was voor die tijd. Omdat geen berg hem te hoog leek, besloot hij ook aan triatlon te gaan doen met zijn oude trainer Jos Hodde. Beginjaren 90 ging hij zich richten op de Jan Bos trofee, die pas eenmaal eerder (Pieter Bakker in 1984) door een heer veroverd was. Steeds kwam hij dichterbij die minuutgrens, en zijn status binnen DBS was inmiddels ongekend, alleen Hans kon zich nog aan hem meten. Dat deed hem in 1990 besluiten te gaan trainen bij VZC in Veenendaal, waar hij de laatste stap naar de top wilde maken. Hij bleef echter ook DBS trouw, door er te trainen en wedstrijden voor te zwemmen. Dat wierp zijn vruchten af, want op 4 april 1992 gebeurde het dan toch, 100m vrij in 59.9, de Jan Bos Trofee was binnen! Zijn zware trainingen in Veenendaal zorgden ervoor dat hij ook op de andere afstanden zijn tijden bleef verbeteren. Maar diezelfde zware trainingen eisten ook zijn tol. Wellicht het begin van het einde, want door het drukke programma werd de reis van t Gastland steeds minder vaak afgelegd. In 1993 haalde hij nog een aantal keer flink uit, vooral een indrukwekkende 100m wissel moet genoemd worden, maar aan het einde van het jaar besloot hij toch De Blauwe Schuur de rug toe te keren. Met pijn in het hart, want een groot boegbeeld ging verloren, maar desondanks zal iedere herinnering aan Harry Zumbrink emotie losmaken bij velen. Harry was zonder twijfel n van de meest spraakmakende leden ooit. |
| Vlinder | Rug | School | Borst | Wissel | |
|---|---|---|---|---|---|
| 25m | 0:14.60 | 0:16.30 | 0:16.50 | 0:13.10 | |
| 50m | 0:31.90 | 0:34.22 | 0:37.10 | 0:27.00 | |
| 100m | 1:23.20 | 01:16.80 | 1:18.20 | 0:59.90 | 1:09.60 |
| 200m | |||||
| 400m | |||||
| 800m | |||||
| 1500m | |||||
| 2000m | |||||
| 5000m | |||||
| 10000m |