Dat we als ZVDBS al jaren flirten met andere onderdelen van het zwemmen of andere sporten mag niet als een verassing klinken. Echter zijn er aan het einde van de zomer een aantal DBSers geweest die mee hebben gedaan aan een bijzondere activiteit die het vermelden waard zijn. Hieronder een samenvatting.
Mochten jullie na het lezen van onderstaande verhalen interesse hebben, neem dan even contact op met Jelle Roks of Jeroen Burggraaf voor meer informatie. De deelnemers aanspreken op hun prestaties mag natuurlijk ook!
Laten we beginnen met Jeroen en Isabelle. Beide hebben ze zich ingeschreven voor het Biesbosche Open Water Race (BOWR) waar ook het Open Nederlands Kampioenschap Open Water plaats zou vinden. Jeroen heeft zich gewaagd aan de 10km vrije slag en Isabelle had de eer om te starten op de 500m schoolslag. 500m schoolslag, kunnen jullie je het voorstellen? 1/3e van de training alleen maar schoolslag zwemmen. In koud open water. Tussen de weilanden. Respect voor Is dat ze dit aandurfde, en met verve. Met een eindtijd van 11:44.59 mag ze trots zijn, volgend jaar weer?
Sommige van jullie kennen Jeroen al even en weten dat hij in is voor extreme zwemafstanden. Zo heeft hij nog steeds de wens om het Kanaal over te zwemmen en waagde hij zich al eens voor de oversteek van het IJsselmeer. Na wat mindere jaren heeft hij de smaak weer te pakken en zo zette hij op vrijdag 9 september om iets over half 5 de diesel aan om vervolgens een kleine 3 uur later weer de horizontale houding te verlaten. Met een mooi bergschema (snel beginnen, dan wat langzamer en weer snel eindigen) herkennen we de typische racestijl van Jeroen die ooit in de laatste 4 banen van een 800m zijn PR verbeterde op de 100m borstcrawl. Mochten jullie afvragen waarom er zoveel verschil zit in de tijden per 500m? In het kanaal was stroming waardoor je op de heenweg stroom tegen had en terug lekker kon meeglijden met de stroom mee. Dit zorgde iedere keer voor een tijdsverschil van ongeveer 1.5 minuut. Bij het uit het water klimmen kreeg Jeroen helaas een vervelende mededeling. De kamprechter had verkeerd geteld en zei dat hij maar 9 rondjes van 1km had gezwommen en dus gediskwalificeerd was. Ondanks protest bij de scheidsrechter
zat er niks anders op dan de spullen te pakken zonder in de uitslag vermeld te worden.
Lees verder onder de afbeelding
Enkele van jullie zullen weten dat er door DBSers ook trisuits gedragen worden. Traditiegetrouw wordt er door enkele leden meegedaan met de triathlon Veenendaal. Dit jaar verschenen Paul, Rosanne, Marieke, Tom, Esther, Jelle en aspirant lid Noortje aan de start. De oogst was groot, iedereen behalve Jelle viel in de medailles en gingen met een mooie bos chrysanten naar huis. Wat een feest!
Maar zo is er altijd een overtreffende trap. Te beginnen met de promotie tot de eredivisie dames Team Triathlon voor Esther en Rosanne. Na een jaar in de eerste divisie en geen één keer buiten het podium te zijn geëindigd als team, mogen de dames zich klaar maken voor de volgende stap bij de eredivisie. Dat ze hiervoor een pakje van VZC aan moeten doen nemen we maar even voor lief. Het is toch mooi om te zien dat 50% van het team door deze kleine club uit Rhenen wordt geleverd! Vanuit de Blauwe Schuur: Heel veel succes volgend seizoen!!!
Deze laatste alinea is gereserveerd voor Tom. 10 September 2022 is de dag waar hij de hele triathlon aan zijn palmares heeft toegevoegd. Ik begrijp dat dit wellicht wat uitleg nodig heeft waarom dit zo bijzonder is. Laat
ik beginnen met de afstanden.
3.8km zwemmen
180km fietsen
42.195km hardlopen
Elk van deze onderdelen zijn op zich al een prestatie om af te ronden, laat staan achter elkaar. Na een sterke start bij het zwemmen (37 seconden boven het uur), begon hij aan 2 ronden van 90km over het inspirerende
binnenland van Flevoland. Over dijken, landweggetjes en tussen windmolens door was er genoeg tijd om alle levenszonden te overzien. Vijf en een half uur later was het tijd om te starten aan de marathon. Ondanks de geleverde inspanning was hij hier nog “frit en fruitig” te noemen. Na een behoorlijke eerste twee rondes
begonnen er dan toch sporen van vermoeidheid te komen in de vorm van maagklachten. Met de steun van zijn familie en vrienden kwam Tom uiteindelijk na 11 uur, 12 minuten en 12 seconden emotioneel maar voldaan over de finish. Chapeau!
