Nu terug naar de wedsstrijd, we zijn doorgegaan waar we vorig jaar waren geëindigd: imponerende tijden en een en al gezelligheid. De wedstrijd begon met een mooie 2^e plek in de 4×100 vrij estafette van Levi, Thijs, Kevin en Robin. De estafette’s zijn eigenlijk de belangrijkste onderdelen van de wedstrijd. De vervangende tijd (bij een diskwalificatie) levert zoveel strafseconden op dat je dat met de rest van het team bijna niet meer kan goedmaken. Een grote druk op de schouders van je jongens, maar gelukkig ging alles goed. Goede overnames, mooie tijden en fijne support vanaf de kant. Daarna was het aan de jeugd 11-17 jaar om de 100m wisselslag te knallen. Senya ging daarbij zo hard van start dat ze een pijnlijke schouder er aan overhield, beterschap! Het is goed om te zien dat de energie die deze groep stopt in de trainingen zich uitbetaald in grote happen van hun persoonlijke toptijden. Het schijnt ook dat ze na de wedstrijd gezamenlijk zijn doorgegaan met het nemen van grote happen bij de lokale gele M.

Amper opgedroogd van de estafette moesten Robin en Thijs zich alweer op het blok hijsen voor 100m rugcrawl. Opmerkelijk; Thijs zwom een bizar lakke race. De eerste 50m ging in 54.48 en de tweede in 54.49! Robin zwom zo snel dat hij volgens mij amper heeft kunnen genieten van deze mooie slag. Bij de meisjes waagden Julia, Joanne, Roos, Madelief, Serva, Lotte, Berit en Juun zich aan de 100m rugcrawl. Jullie lezen het goed, met 8 starts gaat het heel goed met het aandeel dames in deze leeftijdsklasse. Met een gezamenlijke tijdsverbetering van 66(!) seconden kan je wel zeggen dat ze elkaar goed weten te motiveren. Voor Joanne was het rugcrawl keerpunt nog onbekend terrein, maar daar gaan we dit jaar goed aan werken. Ga zo door dames! 

Bij de oudjes stond de 400 vrij en de 50 rug op het programma. De 400 vrij, een afstand die tussen sprint en duurvermogen in zit is lastig in te delen. Rosanne en Anouk besloten er een spannende race van te maken, maar uiteindelijk trok de laatste aan het langste eind. Helaas kwam ze net twee seconden te kort voor een tijd onder de 5 minuten, de volgende keer misschien?  Anouk ondervond dat de snelheid wel aanwezig is, maar het duurvermogen nog niet. Bij de heren had Jeroen het stukje duurvermogen iets te letterlijk genomen en zwom hij lekker op het tempo van zijn Ijsselmeertocht naar het einde. Voor Eelke was het een mooie duurtest die hem deed denken aan het roeien wat hij vroeger deed. Jelle trok zijn vorm uit het triatlon seizoen nog even door en noteerde een klein persoonlijk record.

De rugcrawl is normaliter een prooi voor Michelle. Vandaag was het anders, Anouk liet zien dat ze een gewaagde tegenstander is en snoepte het eerste clubrecord uit de handen van Michelle met een tijd van 34.02 Laatstgenoemde zwom overigens een zeer knappe tijd van 34.20 (0.02 boven haar PR) zonder dat ze de afgelopen weken goed heeft kunnen trainen vanwege een rugblessure. We zijn benieuwd waar ze samen de lat van dit seizoen gaan neerleggen! Voor Rosanne is de rugcrawl altijd een beetje een pijnlijke afstand. Door een klokfout wordt ze altijd in een sterke serie neergezet en is progressie lastig te peilen. De volgende keer op de seizoenstijd inschrijven! Bij de heren minder spektakel. Eelke, Jeroen en Jelle zorgden ervoor dat er mooie tijden op papier kwamen, maar geen uitschieters naar boven of onder. Wellicht waren ze zich aan het opladen voor het slotstuk. 

Waar de 400m vrije slag meer duurvermogen is dan sprint, geldt dat voor een 200m andersom. Echter, ga je te hard van start dan betaal je dat cash in de tweede 100m. De kunst om gereserveerd te beginnen het verval te beperken. Aan Isabelle, Koen, Femke en Senya de uitdaging om hier goed mee om te gaan. Jullie mogen trots zijn op de resultaten.